Ο Κωστής Παλαμάς είναι ο νεότερος εθνικός ποιητής μας και μία από τις κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες του νεότερου ελληνισμού, στον οποίο οφείλουμε τη θεμελίωση της νέας λογοτεχνίας μας. Γεννήθηκε στην Πάτρα, στις 13 Ιανουαρίου 1859. Ήταν όμως Μεσολογγίτης, και στο Μεσολόγγι πήγε να μείνει, όταν έγινε οκτώ χρονών, όπου έμεινε ορφανός από γονείς.

Εκεί τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Το 1875 ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική σχολή. Παράλληλα εργαζόταν σε διάφορα περιοδικά, και ύστερα μπήκε ως συντάκτης ή συνεργάτης σε διάφορες εφημερίδες. Η εργασία του στον τύπο δεν ήταν μόνο επαγγελματική, αλλά και λογοτεχνικής μορφής. Τα γράμματα, η ποίηση, η κριτική, η τέχνη τον απασχολούσαν τόσο, ώστε τελικά εγκατέλειψε τις νομικές σπουδές, για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία.

Η ποίηση ήταν ακόμα τότε ρομαντική, φλύαρη και πλαστογραφούσε την ελληνική πραγματικότητα. Ο Παλαμάς φιλοδόξησε κάτι καινούργιο, ελληνικό, πραγματικό. Και το πέτυχε, με τον όγκο του ποιητικού έργου του, με την ποιότητα της προσφοράς του και με τις κάθε είδους εργασίες, με τις οποίες γνώρισε στο ελληνικό κοινό τις προόδους των Ευρωπαίων, και ανέβασε τη στάθμη της εγχώριας λογοτεχνικής παραγωγής.

Για πολλά χρόνια έγραφε άρθρα στην "Ακρόπολη" και χρονογραφήματα στο "Εμπρός". Ως κύριο όμως βιοποριστικό επάγγελμα είχε τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, όπου διορίστηκε Γενικός Γραμματέας το 1897 και υπηρέτησε μέχρι το 1928. Δηλαδή πάνω από τριάντα χρόνια, τα πιο αποδοτικά της ζωής του, αφού εργαζόταν από το πρωί ως το βράδυ, μόνο τη νύχτα, ξαγρυπνώντας, μπορούσε να αφοσιωθεί στα δικά του γραψίματα. Με την ίδρυση της Ακαδημίας Αθηνών το 1926, έγινε ένα από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη της, και το 1930 έγινε Πρόεδρός της.

Επίσης, για πολλές δεκαετίες έμενε στο ίδιο σπίτι της οδού Ασκληπιού 3. Από το παράθυρό του έβλεπε πάντα την ίδια εικόνα με το κυπαρίσσι, που μας ζωγραφίζει στο σχετικό ποίημα, στη συλλογή "Ασάλευτη ζωή". Το γραφείο του, το "κελλί" του όπως το έλεγε, ήταν ο ναός του. Από εκεί πέρασε όλη η πνευματική Αθήνα της εποχής του, να τον ιδεί. Γιατί ο ίδιος, δύσκολος στις αλλαγές, στα ταξίδια, στις μετακινήσεις, είχε καθηλωθεί σε μια "ασάλευτη ζωή". Όλες του οι μετακινήσεις και τα ταξίδια γίνονταν με τη φαντασία, στους κόσμους του πνεύματος και στο βάθος της ιστορίας. Όταν το σπίτι αυτό χρειάστηκε να γκρεμιστεί, ο Παλαμάς "μετώκησε" στην οδό Περιάνδρου 5, όπου και πέθανε κατά την Κατοχή, σεβάσμιος πρεσβύτης, 84 ετών, στις 27 Φεβρουαρίου 1943.

Δείτε το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ αφιερωμένο στην ζωή του μεγάλου ποιητή και συγγραφέα.