Aeneas geret ingens bellum in Italia. Contundet feroces populos, imponet eis mores et condet moenia. Tu ad caelum feres Aeneam. Postea Iulus, Aeneae filius, transferet regnum ab Lavinio et muniet Albam Longam. Post trecentos annos Ilia pariet duos filios, Romulum et Remum, quos nutriet lupa. Romulus condet moenia Martia appellabit de suo nomine Romanosque. Romanis erit imperium sine fine. Caesar Augustus, ortus ab Iulo, claudet portas Belli et restituet regnum Saturnium. Hunc tu, ut Aeneam, accipies in caelo.
Ο Αινείας θα διεξαγάγει φοβερό πόλεμο στην Ιταλία. Θα συντρίψει άγριους λαούς, θα επιβάλει σε αυτούς θεσμούς και θα χτίσει τείχη. Εσύ θα αποθεώσεις τον Αινεία. Αργότερα ο Ίουλος, ο γιος του Αινεία, θα μεταφέρει το βασίλειο από το Λαβίνιο και θα οχυρώσει την Άλβα Λόγγα. Μετά από τριακόσια χρόνια η Ιλία θα γεννήσει δύο γιους, το Ρωμύλο και το Ρώμο, τους οποίους θα αναθρέψει λύκαινα. Ο Ρωμύλος θα χτίσει τα τείχη του Άρη και θα δώσει στους Ρωμαίους το όνομά του. Οι Ρωμαίοι θα έχουν κυριαρχία χωρίς τέλος. Ο Καίσαρας Αύγουστος, καταγόμενος από τον Ίουλο, θα κλείσει τις πύλες του Πολέμου και θα αποκαταστήσει το βασίλειο του Κρόνου. Αυτόν εσύ, όπως τον Αινεία, θα (τον) υποδεχθείς στον ουρανό.
ab
ab: πρόθεση (+ αφαιρετική) = από.
accipies
accipies: β΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. accipio, accepi, acceptum, accipere (3, 15 σε -io) = δέχομαι, υποδέχομαι.
ad
ad: πρόθεση (+ αιτιατική) = σε, προς.
Aeneae
Aeneae: γενική ενικ. του ουσιαστικού Aeneas, Aeneae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Αινείας. [Bλ. παραπάνω.]
Aeneam
Aeneam: αιτιατική ενικ. του ουσιαστικού Aeneas, Aeneae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Αινείας. [Αιτιατική ενικ.: Aeneam & Αenean.]
Aeneam
Aeneam: αιτιατική ενικ. του ουσιαστικού Aeneas, Aeneae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Αινείας. [Αιτιατική ενικ.: Aeneam & Αenean.]
Aeneas
Aeneas: ονομαστική ενικ. του ουσ. Aeneas, Aeneae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Αινείας. [Αιτιατική ενικ.: Aeneam & Αenean.]
Albam Longam
Albam Longam: αιτιατική ενικ. του ουσ. Alba Longa = η Άλβα Λόγγα (δηλαδή η Μακρά Άλβα ή Λευκή Μακρά). [Δεν έχει πληθ. αριθμό.] // Albam: αιτιατική ενικ. του ουσ. Alba, Albae (θηλ. α΄ κλ.) = η Άλβα. [Προέρχεται από το επίθ. της β΄ κλ. albus, alba, album (= λευκός).] // Longam: αιτιατική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ.της β΄ κλ. longus, longa, longum (= μακρύς).
annos
annos: αιτιατική πληθ. του ουσ. annus, anni (αρσ. β΄ κλ.) = ο χρόνος, το έτος.
appellabit
appellabit: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. appello, appellavi, appellatum, appellare (1) = ονομάζω.
Augustus
Augustus: ονομαστική ενικ. του ουσ. Augustus, Augusti (αρσ. β΄ κλ.) = ο Αύγουστος.
Belli
Belli: γενική ενικ. του ουσ. Bellum, Belli (ουδ. β΄ κλ.) = ο Πόλεμος· πρόκειται για τον θεό Ιανό, ο οποίος είχε διπλή όψη, μία ειρηνική και μία πολεμική.
bellum
bellum: αιτιατική ενικ. του ουσ. bellum, belli (ουδ. β΄ κλ.) = ο πόλεμος.
caelo
caelo: αφαιρετική ενικ. του ουσ. caelum, caeli (ουδ. β΄ κλ.) = ουρανός. [Πληθ. αριθμός στο αρσ. γένος: caeli, caelorum (ετερογενές).]
caelum
caelum: αιτιατική ενικ. του ουσ. caelum, caeli (ουδ. β΄ κλ.) = ο ουρανός. [Πληθ. αριθμός στο αρσ. γένος: caeli, caelorum (ετερογενές).]
Caesar
Caesar: ονομαστική ενικ. του ουσ. Caesar, Caesaris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο Καίσαρας.
claudet
claudet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. claudo, clausi, clausum, claudere (3) = κλείνω.
condet
condet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. condo, condidi, conditum, condere (3) = χτίζω.
contundet
contundet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. contundo, contudi, contusum, contundere (3) = συντρίβω.
de
de: πρόθεση (+ αφαιρετική) = από.
duos
duos: αιτιατική πληθ., αρσ. γένους, του απόλυτου αριθμητικού επιθ. duo, duae, duo = δύο.
eis
eis: δοτική πληθ., αρσ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.
erit
erit: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι, υπάρχω.
et
et: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.
feres
feres: β΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. fero, tuli, latum, ferre (3)= φέρω.
feroces
feroces: αιτιατική πληθ., αρσ. γένους, του επιθ. της γ΄ κλ. ferox, ferox, ferox (γενική: ferocis) = άγριος.
filios
filios: αιτιατική πληθ. του ουσ. filius, filii / fili (αρσ. β΄ κλ.) = ο γιος. [Bλ. παραπάνω.]
filius
filius: ονομαστική ενικ. του ουσ. filius, filii / fili (αρσ. β΄ κλ.) = ο γιος. [Κλητική ενικ.: fili.]
fine
fine: αφαιρετική ενικ. του ουσ. finis, finis (αρσ. γ΄ κλ.) = το τέλος, το όριο. [Γενική πληθ.: finium. Πληθ. αριθμός: fines, finium = τα σύνορα (ετερόσημο).]
geret
geret: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. gero, gessi, gestum, gerere (3) = κάνω, διεξάγω.
hunc
hunc: αιτιατική ενικ., αρσ. γένους, της δεικτικής αντων. hic, haec, hoc = αυτός, αυτή, αυτό.
Ilia
Ilia: ονομαστική ενικ. του ουσ. Ilia, Iliae (θηλ. α΄ κλ.) = η Ιλία. [Δεν έχει πληθ. αριθμό]
imperium
imperium: ονομαστική ενικ. του ουσ. imperium, imperii / imperii (ουδ. β΄ κλ.) = η εξουσία.
imponet
imponet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. impono, imposui, impositum, imponere (3) = επιβάλλω.
in
in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.
ingens
ingens: αιτιατική ενικ., ουδ. γένους, του επιθ. της γ΄ κλ. ingens, ingens, ingens (γενική: ingentis) = πελώριος, φοβερός.
Italia
Italia: αφαιρετική ενικ. του ουσ. Italia, Italiae (θηλ. α΄ κλ.) = η Ιταλία. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]
Lavinio
Lavinio: αφαιρετική ενικ. του ουσ. Lavinium, Lavinii / Lavini (ουδ. β΄ κλ.) = το Λαβίνιο. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]
lupa
lupa: ονομαστική ενικ. του ουσ. lupa, lupae (θηλ. α΄ κλ.) = η λύκαινα.
Martia
Martia: αιτιατική πληθ., ουδ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. Martius, –a, –um = Άρειος, του θεού Άρη.
moenia
moenia: αιτιατική πληθ. του ουσ. moenia, moenium (ουδ. γ΄ κλ.) = τα τείχη. [Ονομαστική, αιτιατική, κλητική πληθ.: moenia. Γενική πληθ.: moenium. Δεν έχει ενικό αριθμό.]
mores
mores: αιτιατική πληθ. του ουσ. mos, moris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο θεσμός, το έθιμο, το ήθος.
muniet
muniet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. munio, muni(v)i, munitum, munire (4) = οχυρώνω.
nomine
nomine: αφαιρετική ενικ. του ουσ. nomen, nominis (ουδ. γ΄ κλ.) = το όνομα.
nutriet
nutriet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. nutrio, nutri(v)i, nutritum, nutrire (4) = ανατρέφω.
ortus
ortus: ονομαστική ενικ., αρσ. γένους, της μετοχής παρακειμένου παθητ. φωνής του ρήμ. orior, ortus sum, oriri (4, αποθ.) = κατάγομαι. [Μτχ. μέλλ.: oriturus, –a, –um. Κλίνεται όπως τα 15 σε -io της 3ης συζυγίας.]
pariet
pariet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. pario, peperi, partum, parere (3, 15 σε -io) = γεννώ. [Μτχ. μέλλ.: pariturus, -a, -um.]
populos
populos: αιτιατική πληθ. του ουσ. populus, populi (αρσ. β΄ κλ.) = ο λαός.
portas
portas: αιτιατική πληθ. του ουσ. porta, portae (θηλ. α΄ κλ.) = η πόρτα.
post
post: πρόθεση (+ αιτιατική) = μετά (από).
postea
postea: χρονικό επίρρ. = αργότερα.
–que
–que: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και. [Είναι εγκλιτική λέξη.]
quos
quos: αιτιατική πληθ., αρσ. γένους, της αναφορικής αντων. qui, quae, quod = ο οποίος, η οποία, το οποίο.
regnum
regnum: αιτιατική ενικ. του ουσ. regnum, regni (ουδ. β΄ κλ.) = το βασίλειο.
Remum
Remum: αιτιατική ενικ. του ουσ. Remus, Remi (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρώμος. [Δεν έχει πληθ. αριθμό]
restituet
restituet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. restituo, restitui, restitutum, restituere (3) = αποκαθιστώ, επαναφέρω.
Romanis
Romanis: δοτική πληθ. του ουσ. Romanus, Romani (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμαίος.
Romanos
Romanos: αιτιατική πληθ. του ουσ. Romanus, Romani (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμαίος.
Romulum
Romulum: αιτιατική ενικ. του ουσ. Romulus, Romuli (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμύλος. [Δεν έχει πληθ.]
Romulus
Romulus: ονομαστική ενικ. του ουσ. Romulus, Romuli (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμύλος.
Saturnium
Saturnium: αιτιατική ενικ., ουδ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. Saturnius, –a, –um = Κρόνιος, του θεού Κρόνου.
sine
sine: πρόθεση (+ αφαιρετική) = χωρίς.
suo
suo: αφαιρετική ενικ., ουδ. γένους, της κτητικής αντωνυμίας του γ΄ προσώπου για έναν κτήτορα suus, sua, suum = ο δικός του, η δική του, το δικό του.
transferet
transferet: γ΄ ενικ. οριστικής μέλλοντα ενεργ. φων. του ρήμ. transfero, transtuli, translatum, transferre (3) = μεταφέρω.
trecentos
trecentos: αιτιατική πληθ., αρσ. γένους, του απόλυτου αριθμητικού επιθ. της β΄ κλ. trecenti, –ae, –a = τριακόσιοι, τριακόσιες, τριακόσια.
tu
tu: ονομαστική ενικ. της προσωπικής αντων. του β΄ προσώπου = εσύ.
ut
ut: παραβολικός σύνδεσμος (εκφράζει τρόπο) = όπως.
Ιulo
Ιulo: αφαιρετική ενικ. του ουσ. Iulus, Iuli (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ίουλος. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]
Ιulus
Ιulus: ονομαστική ενικ. του ουσ. Iulus, Iuli (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ίουλος. [Δεν έχει πληθ. αριθμό]